poniedziałek, 3 listopada 2014

Zabawy kształtujące uważność dziecka. Trening uważności dla dzieci.

Dzisiaj wracam do Was z porcją kolejnych zabaw zwiększających uważność dzieci. Liczba takich pomysłów jest właściwie nieograniczona i zależy tylko i wyłącznie od naszej wyobraźni i kreatywności.

Oto kilka moich propozycji:
  • Zabawa z zapachem – dajemy dziecku do powąchania np. olejek zapachowy i pytamy, czy zapach mu się podoba, czy rozpoznaje go i umie nazwać, z czym mu się kojarzy, czy przywołuje jakieś wspomnienia, czy wywołuje w organizmie jakieś zmiany (np. przyspieszone /spowolnione bicie serca, zwiększenie wydzielania śliny, przyjemne mrowienie w ciele itd.). Podczas zabawy najlepiej zamknąć oczy, aby pobudzany zmysł był bardziej wyostrzony.
Inne warianty tego pomysłu to zabawa z melodią (znana piosenka z reklamy, niesłyszany wcześniej utwór muzyczny, dźwięki natury itp.), smakiem (dajemy dziecku do spróbowania różne potrawy i napoje, oczywiście z zachowaniem zasad zdrowego rozsądku), głosem innych ludzi (może być to ktoś z rodziny, sławna osoba lub ktoś nieznajomy), kawałkiem materiału (chodzi o jego fakturę) itd.

  • Bańki mydlane – powolne tworzenie baniek, obserwowanie swojego oddechu i jego wpływu na rozmiary bańki, następnie przyglądanie się torowi lotu baniek, próby złapania bańki bez jej pęknięcia itd.




Inny wariant to zabawa z balonami (tutaj dla bezpieczeństwa warto samemu nadmuchać balony, dziecko może obserwować zmiany ich wielkości z pewnej odległości).
  • Kolorowe wiatraczki – wprawianie ich w ruch z wykorzystaniem wiatru (na świeżym powietrzu) lub własnego oddechu, wsłuchiwanie się w odgłosy kręcącego się wiatraczka i obserwowanie jak wraz ze wzrostem szybkości kręcenia jego kontury się rozmywają
  • Zabawa w magiczny worek – w nieprzezroczystym woreczku umieszczamy przedmioty o różnej wielkości i wadze, zbudowane z różnych materiałów itd. Dziecko wkłada rękę do środka i po dotyku próbuje odgadnąć jaki przedmiot wylosowało. (tzw. pudełko sensoryczne)
  • Rysowanie po plecach – dziecko leży na brzuchu, a my palcem/piórkiem/patyczkiem higienicznym itp. rysujemy na jego plecach różne kształty – mogą to być litery lub proste symbole takie jak słońce, domek, drzewo, serce itd.
  • Eksperymenty w kuchni – np. rozpuszczanie cukru/soli w wodzie, tworzenie zawiesiny w przypadku dodania mąki/piasku do wody, ścinanie się białka kurzego we wrzątku (trzeba zachować szczególną ostrożność!), otwarcie uprzednio wstrząśniętej butelki z wodą gazowaną itd.
  • Zabawa z pulsem – nauczenie dziecka jak można wyczuć puls u człowieka i wspólne obserwowanie jego zmian przed, podczas i po zakończeniu różnych czynności, np. bieganie, zwolnienie do marszu, skakanie, leżenie itd. Dziecko może sprawdzać i porównywać puls u siebie i swojego opiekuna. Ważne jest podkreślenie, że po każdym wzroście szybkości bicia serca puls po pewnym czasie wraca do normy (jak szybko to się dzieje zależy od tego co robimy, o czym myślimy itd.) i że jeśli dziecko w przyszłości się zdenerwuje to może spróbować skupić się na tym aby jego serce zwolniło swój rytm i wróciło do prawidłowego stanu (może usiąść na chwilę i pomyśleć o czymś przyjemnym).
  • Obserwowanie oddechu – próba ustalenia i nazwania jaką drogę w ciele pokonuje wdychane i wydychane powietrze oraz obserwowanie zmiany odczuć w ciele podczas intencjonalnego przyspieszania i spowalniania oddechu (pytamy kiedy dziecko czuje się pobudzone, zdenerwowane, a kiedy z kolei się uspokaja)
  • Zabawa w lustro – na początku pokazujemy/przypominamy dziecku jak działa odbicie w lustrze, następnie prosimy aby wcieliło się w rolę lustra i naśladowało wszystkie nasze pokazane ruchy/miny, później zamieniamy się rolami - to my stajemy się lustrem odbijającym to co zrobi dziecko (tutaj dodatkowo mocno pobudzana jest jego kreatywność).


Jak widzicie wiele zabaw może stać się elementem treningu uważności, wystarczy je tylko odpowiednio zmodyfikować lub zwrócić uwagę dziecka na pewne rzeczy w trakcie jej trwania. Zamiast np. bezrefleksyjnie puszczać bańki czy odbijać balon warto wspólnie z dzieckiem zastanowić się i spróbować wytłumaczyć sobie np. od czego zależy ich wielkość, tor i szybkość lotu, co może spowodować ich pęknięcie, dlaczego słyszymy wtedy huk itd. Warto zadawać mu pomocnicze pytania, które pobudzą jego myślenie, kreatywność i ciekawość świata. Pamiętajmy, że uważność ma ogromny wpływ na rozwój dziecka!

Wystarczy tak niewiele, aby zmienić w życiu dziecka tak wiele…

Do zobaczenia w kolejnym wpisie!

*zdjęcie znalezione w Internecie






czwartek, 2 października 2014

Wstęp do treningu uważności dla dzieci. Korzyści z bycia uważnym.

Trening uważności ( mindfulness ) zyskał już na świecie wielu zwolenników. Jego pozytywny wpływ na funkcjonowanie został potwierdzony w różnych badaniach. Teraz staje się coraz bardziej popularny w Polsce. Rozwijaniu umiejętności bycia uważnym powinni poświęcić czas zarówno dorośli, jak i dzieci.





Jakie są korzyści z bycia uważnym?


  • lepsza zdolność koncentracji i skupienia
  • uzyskanie wewnętrznego spokoju
  • lepsze radzenie sobie ze stresem i negatywnymi emocjami
  • zmniejszenie lęku 
  • poprawa zdolności do odpoczywania, relaksu
  • lepsza jakość snu
  • głębsze poznanie siebie, swoich mocnych i słabszych stron
  • skupienie uwagi na swoich marzeniach, celach, wartościach
  • poprawa samooceny, poczucia własnej wartości
  • poczucie wdzięczności, umiejętność skupiania się na tym co dobre
  • bardziej pozytywne nastawienie do życia
  • wzmocnienie odporności organizmu
  • zmniejszenie odczuwania bólu
  • rozwijanie takich cech jak empatia, życzliwość, tolerancja
  • wzrost poziomu odczuwanego szczęścia

Jak zacząć trening uważności?

Najprostszym ćwiczeniem jest obserwowanie własnego oddechu. Dziecko może położyć się na plecach i umieścić sobie zabawkę na brzuchu. Następnie polecamy mu wykonywanie spokojnych, długich wdechów i wydechów oraz obserwowanie rytmicznego unoszenia się i opadania zabawki, spójnego z tempem oddechów dziecka. 

Połóżmy się obok dziecka i wykonajmy to ćwiczenie razem z nim. Dziecku będzie bardzo miło i chętniej będzie wykonywać kolejne zadania. My także skorzystamy na tym chwilowym zwolnieniu tempa! 

Spróbujcie sami wymyślić jakieś ćwiczenie uważności. Nie jest to łatwe zadanie, ale może okazać się świetną zabawą! A satysfakcja z własnego pomysłu gwarantowana! Możecie podzielić się nimi w komentarzu.

Kolejne propozycje już w następnym wpisie :)

*zdjęcie znalezione w Internecie

niedziela, 14 września 2014

Simhasana, czyli pozycja lwa – skuteczna pomoc dla nerwowych, nieśmiałych, jąkających się dzieci

Lew kojarzy nam się z siłą, mądrością, przywództwem, odwagą, zwycięstwem. Dobra wiadomość jest taka, że każdy z nas ma w sobie wewnętrznego lwa. Zła natomiast taka, że często jest on uśpiony. Na skutek presji społecznej, systemu edukacji i wychowania coraz młodsze dzieci tracą z nim kontakt. Stają się zestresowane, spięte, brakuje im pewności siebie, mają niskie poczucie własnej wartości, nie wierzą w swoje możliwości. Aby poczuć moc i korzystać z niej na co dzień wystarczy odnowić znajomość z naszym wewnętrznym lwem. Jak to zrobić? Na ratunek przychodzi nam SIMHASANA!


Simhasana - pozycja lwa *


Pozycja lwa może się na początku wydawać dziwna, ale dzieci ją uwielbiają! Wspaniale oddziałuje zarówno na ciało, jak i umysł. Rozluźnia mięśnie twarzy, języka, szyi, barków i tułowia, zwiększa dopływ krwi do okolic twarzy, gardła i języka, strun głosowych, szyi,  aktywizuje funkcję immunologiczną migdałków i węzłów chłonnych (co powoduje wzmocnienie odporności dziecka), pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu oddechowego, zmniejsza poziom odczuwanego stresu, pozwala wyzbyć się negatywnych emocji, pomaga w ekspresji uczuć, poprawia płynność mowy i barwę głosu, jest pomocna przy zwalczaniu nadmiernego zaciskania szczęk i bruksizmu (zgrzytanie zębami), zwiększa pewność siebie, poprawia sylwetkę, dodaje odwagi do wyrażania własnego zdania.

Jak prawidłowo wykonać tę pozycję?
  1. Usiądź na piętach (siad klęczny) lub w siadzie skrzyżnym (po turecku). 
  2. Połóż dłonie z rozpostartymi palcami na udach i lekko je dociskaj, wyprostuj kręgosłup (wyciągnij się w górę), nie unosząc przy tym barków.
  3. Weź głęboki wdech nosem.
  4. Otwórz szeroko usta, wystaw język (starając się sięgnąć nim do podbródka) i zrób wydech, rycząc przy tym głośno jak prawdziwy lew.
  5. Skieruj uwagę do swojego wnętrza. Odnów przyjaźń z Twoim lwem. Poczuj w sobie siłę, spokój, odwagę i pewność siebie.
  6. Można powtórzyć kilka razy.


 Kliknij aby zobaczyć przykładowe zdjęcia pokazujące jak wykonywać simhasanę

To proste ćwiczenie jest świetnym pomysłem na zabawę z dzieckiem. Może sprawić mu (ale także Tobie!) ogromną radość i przynieść wiele korzyści, poprawiając Wasze samopoczucie i zdrowie. 

Zacznijcie już dziś i przekonajcie się o tym na własnej skórze! Polecam!

*zdjęcia nie są moją własnością, znalezione w Internecie




niedziela, 24 sierpnia 2014

Kilka prostych asan (pozycji w jodze) dla dzieci garbiących się

Dzisiaj przygotowałam dla Was krótki, lecz moim zdaniem bardzo potrzebny, wpis.

Spędzanie ogromnej liczby minut, a nawet godzin, przed ekranem komputerów/tabletów/smartphone'ów jest zmorą naszych czasów. Dzieci od najmłodszych lat dużą część dnia siedzą zgarbione, wpatrując się w bajkę lub bawiąc się w swoje ulubione gry. Niestety bardzo niekorzystnie wpływa to nie tylko na zdrowie, lecz także na ich postawę ciała. Niewłaściwa postawa ma ogromny, negatywny wpływ na komfort życia. Lekarze w USA coraz częściej używają sformułowania iPosture (nazwa pochodzi od sprzętu firmy Apple, np. iPad, iPhone). Określa ono sylwetkę osoby prowadzącej siedzący tryb życia, spędzającej dużo czasu w zgarbionej pozycji. Jedną z jej cech charakterystycznych są okrągłe plecy (potocznie "garb"), czyli hiperkifoza u dziecka. Ta wada może być spowodowana właśnie rozciągnięciem i osłabieniem mięśni pleców (mięsień prostownik kręgosłupa oraz mięśnie ściągające łopatki) oraz przykurczeniem mięśni klatki piersiowej (gł. mięśnie piersiowe) występującymi przy częstym przyjmowaniu zgarbionej pozycji. Poza widocznymi zmianami (hiperkifoza) taka nawykowa postawa powoduje także niedotlenienie, którego przyczyną jest zaburzenie pracy przepony. Negatywnie wpływa także na samopoczucie dziecka i jego samoocenę!




Teraz najważniejsza część - przedstawiam Wam kilka prostych asan, których regularne wykonywanie spowoduje rozciągnięcie i rozluźnienie przykurczonych mięśni oraz wzmocnienie mięśni osłabionych, co z kolei pomoże dzieciom w wypracowaniu i utrzymaniu prawidłowej postawy ciała.

Zamiast szczegółowo opisywać konkretne pozycje po prostu wstawię odnośniki do odpowiednich zdjęć znalezionych w Internecie - myślę, że to lepiej zobrazuje poszczególne asany.
Aby zobaczyć grafikę wystarczy kliknąć na nazwę pozycji!

1)  pozycja mostu

2) pozycja wielbłąda

3) pozycja krowy (tzw. "wklęsłe plecy", "siodło" - chcemy zbliżyć pępek do podłogi)

4) pozycja świerszcza

5) pozycja krokodyla

W razie jakichkolwiek wątpliwości co do wykonania danej pozycji pytajcie śmiało - komentarze, maile - chętnie odpowiem na Wasze pytania i szczegółowo opiszę jak poprawnie wykonać daną asanę.

Życzę wytrwałości i przyjemnego praktykowania jogi oraz szybkich i trwałych efektów!

*zdjęcie znalezione w Internecie

poniedziałek, 4 sierpnia 2014

Stan Rytmizacji PACE w kinezjologii edukacyjnej

 Dzisiaj zapraszam do przeczytania "praktycznego" wpisu. Można zastosować zaraz po lekturze!

Neurofizjologicznymi podstawami kinezjologii edukacyjnej zajmiemy się w innym wpisie. Teraz zachęcam do zapoznania się z czterema prostymi krokami prowadzącymi do osiągnięcia tzw. Stanu Rytmizacji (PACE, od ang. Positive – pozytywny, Active – aktywny, Clarity – jasność i Energy – energia). Stan PACE to stan gotowości do poradzenia sobie z czekającym nas wyzwaniem. Korzystnie jest osiągnąć ten stan umysłu przed rozpoczęciem nauki w domu lub w szkole, przed ważnym sprawdzianem, prezentacją czy konkursem szkolnym.

Cztery łatwe do wykonania czynności pomogą dziecku podejść do zadania z pozytywnym nastawieniem, chęcią do działania i jasnością umysłu oraz całym sercem zaangażować się w wykonywaną pracę. Oto one:
  1.       Nawodnienie organizmu (wypicie szklanki niegazowanej wody mineralnej) – oczywiście najlepiej pić wodę regularnie w ciągu dnia, jednak wiadomo, że zdarza się o tym zapomnieć zarówno nam, jak i dzieciom.
  2.       Stymulacja „punktów na myślenie” – jedną ręką (dokładniej palcem wskazującym i kciukiem) masujemy delikatnymi ruchami okrężnymi punkty pod obojczykami (po obu stronach mostka) przez około 20-30 sekund. Droga ręka w tym czasie spoczywa na brzuchu na wysokości pępka. Po upływie zalecanego czasu dokonujemy zmiany i masujemy „punkty na myślenie” drugą ręką, a pierwszą przekładamy na brzuch.
  3.       Wykonywanie ruchów skrzyżowanych naprzemiennych – przykładowo może to być dotykanie lewą ręką prawego kolana na przemian z dotykaniem prawą ręką lewego kolana. Głównym warunkiem do spełnienia jest tutaj przekraczanie linii środkowej ciała. Ruchy powinny być wykonywane powoli i dokładnie.
  4.        Pozycja wyciszająca Dennisona – jej nazwa pochodzi od nazwiska twórcy tej metody – Paula Dennisona. Składa się z dwóch części. W pierwszej krzyżujemy nogi, następnie krzyżujemy ręce na wysokości klatki piersiowej (ręce skrzyżowane odwrotnie do nóg, tzn. gdy prawa noga jest na wierzchu, to wierzchnią ręką ma być ręka lewa). Dłonie układamy w dołach pachowych, pozostawiając z przodu kciuki skierowane w górę. Zamykamy oczy. Swobodnie oddychamy, powoli wydłużając wydech. Podczas wdechu językiem dotykamy podniebienia twardego, podczas wydechu język swobodnie opada w dół. Siedzimy w takiej pozycji około minuty, czekając aż oddech i myśli się uspokoją. Następnie przechodzimy do drugiej części. Siedząc, ustawiamy nogi w lekkim rozkroku, palce obu dłoni łączymy między kolanami (kciuk do kciuka itd.). Również zamykamy oczy i wraz z wdechem i wydechem unosimy i opuszczamy język.




Jakie cele chcemy osiągnąć poprzez wykonanie tych czterech kroków?
  1.         Długo można by pisać o zaletach picia odpowiedniej ilości wody, teraz skupmy się jednak na tym, że jest ona zastrzykiem energii dla układu nerwowego. Dobry poziom nawodnienia organizmu umożliwia sprawny przepływ impulsów nerwowych, co znacząco poprawia koncentrację i zdolność do zapamiętywania. Pamiętajmy, że skutkiem odwodnienia, oprócz oczywistego spadku energii i zdolności do skupienia uwagi, może być także ból głowy!
  2.        Poprzez stymulację tych punktów chcemy uzyskać jasność umysłu, ukierunkować energię dostarczoną wraz z wodą do organizmu na procesy myślowe.
  3.        Dzięki przekraczaniu linii środkowej ciała następuje synchronizacja i aktywizacja obu półkul mózgowych, co pozytywnie wpływa na dynamikę procesów myślowych.
  4.       Pozycja Dennisona umożliwia wyciszenie nadmiaru emocji, uporządkowanie myśli i uzyskanie pozytywnego nastawienia do czekającego nas zadania.


Organizm po wykonaniu czterech omówionych wyżej czynności jest w pełnej gotowości, umysł jest całkowicie skupiony a emocje wspierają proces zapamiętywania lub odszukiwania już zapamiętanych informacji.

Spotkaliście się już kiedyś z kinezjologią edukacyjną? Może mieliście okazję poczuć na własnej skórze lub zaobserwować u dzieci jej pozytywny wpływ na funkcjonowanie mózgu? Przypominam, że możecie zaproponować mi tematy lub zagadnienia, o których chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej. Czekam na Wasze komentarze i wiadomości.

A zatem, do dzieła!

*zdjęcie znalezione w Internecie



piątek, 25 lipca 2014

Joga dla dzieci. Wpływ jogi na rozwój dziecka. Korzyści z jogi dla dzieci.

Joga dla dzieci to coraz bardziej popularny temat. Mimo potwierdzonego pozytywnego wpływu jogi na rozwój i funkcjonowanie dziecka, wciąż budzi ona niestety wiele kontrowersji. Myślę, że ich główną przyczyną jest niepełne zrozumienie tematu, bezrefleksyjne powtarzanie opinii innych lub błędne założenie, że "joga to po prostu zło". 

Dla mnie, miłośniczki jogi, temat pierwszego wpisu na blogu wydał się oczywisty - joga dla dzieci. Wypowiem się z perspektywy fizjoterapeutki i osoby, dla której prawidłowy rozwój i szczęście dziecka są najważniejsze.

Na wstępie chciałabym podkreślić, że joga dla dzieci to nie to samo co joga dla dorosłych. I różnicą jest tutaj nie tylko wiek uczestników zajęć :) Joga dla dzieci rządzi się swoimi prawami, jest dostosowana do stopnia rozwoju dziecka, tak aby mogło ono wynieść ze spotkania, to czego na danym etapie potrzebuje najbardziej.

zdjęcie ze strony http://backandwhite.be/event/kids-yoga-seger-maesschalck/


Zajęcia jogi mają pozytywny wpływ na rozwój psychiczny, fizyczny, emocjonalny, intelektualny, motoryczny i społeczny dziecka. Wbrew pozorom joga to nie tylko „zwykłe rozciąganie”, jak twierdzi niestety ciągle zbyt duża ilość osób.

Dzisiaj, na dobry początek, chciałabym przedstawić Wam niektóre korzyści płynące z zajęć jogi dla dzieci:


·  Joga wspiera naturalną aktywność ruchową i prawidłowy rozwój dziecka


·  Joga wzmacnia mięśnie i jednocześnie sprawia, że są one elastyczne, zapobiega przykurczom spowodowanym siedzącym trybem życia


· Joga kształtuje cechy motoryczne dziecka (m.in. gibkość i koordynację ruchową), uczy płynności ruchu, usprawnia dużą i małą motorykę, stymuluje rozwój zmysłu propriocepcji i równowagi, wzmacnia i uelastycznia układ ruchu, chroni przed kontuzjami . Zwiększa świadomość własnego ciała i jego ruchu w przestrzeni.



·  Następuje synchronizacja półkul mózgowych, poprawia się pamięć i koncentracja. Dziecko uczy się samokontroli i dyscypliny. Joga jest treningiem uważności , uczy bycia tu i teraz.



·    Joga jest świetną zabawą, rozwija kreatywność i wyobraźnię. Dodaje pozytywnej energii i pozwala rozładować nadmiar tej nieukierunkowanej.



·   Odpowiednio dobrane pozycje jogi korygują wady postawy i kształtują nawyk prawidłowej postawy. Dziecko uczy się także prawidłowego sposobu oddychania.



·    Joga pomaga kształtować dobre relacje z rówieśnikami, sprzyja integracji, współpracy i rozwijaniu zdolności interpersonalnych. Uczy szacunku i akceptacji siebie i innych. Wprowadza dziecko w świat podstawowych wartości moralnych. Dziecko chce i ma odwagę „być sobą”, przestaje porównywać się z innymi, skupia się na tym, aby być po prostu lepszym człowiekiem, niż było wczoraj. Stara się dostrzec w sobie i innych to co najlepsze.



· Dzięki pokonywaniu własnych ograniczeń w trakcie zajęć, następuje wzrost samooceny dziecka i wiary we własne możliwości. Brak rywalizacji daje każdorazowo poczucie zwycięstwa, co powoduje, że zwiększa się pewność siebie i poczucie własnej wartości.



·  Joga stymuluje prawidłową pracę układu nerwowego, ułatwia zasypianie i poprawia jakość snu. Normalizuje ukrwienie narządów wewnętrznych, reguluje metabolizm, pomaga utrzymać prawidłową masę ciała. Dziecko uczy się odczytywać sygnały płynące z ciała i rozpoznawać zachodzące w nim procesy. Ma poczucie kontroli nad swoim ciałem.



·   Poprzez udział w specjalnie dobranych zabawach dzieci nieśmiałe stają się odważniejszedzieci nadpobudliwe spokojniejsze. Rozwijają się zdolności przywódcze, ale także umiejętność wykonywania poleceń i dostosowania się do reguł.



·         Kształtuje się otwartość i wrażliwość dziecka, łatwiej jest mu osiągnąć harmonię, wewnętrzny spokój i poczucie bezpieczeństwa. Joga pomaga dziecku rozpoznać, zrozumieć i kontrolować swoje emocje. Dziecko staje się bardziej odporne psychicznie, lepiej znosi ewentualne porażki i przykre doświadczenia, odważniej stawia czoła wyzwaniom w swoim życiu.



·  Joga pozwala zmniejszyć poziom stresu, doskonale relaksuje. Sprzyja powstaniu trwałego poczucia szczęścia, niezależnego od czynników zewnętrznych. Ułatwia poznanie siebie, odkrycie swoich mocnych stron.



·  Dziecko dzięki prawidłowemu odczytywaniu sygnałów płynących z ciała, zaczyna rozumieć co dobrze wpływa na jego zdrowie, a co powoduje, że czuje się źle. Intuicyjnie zaczyna wzmacniać pozytywne nawyki i eliminować te szkodliwe, wprowadza zdrowy styl życia.

--------------------------------------------

Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii na temat jogi dla dzieci. 

Śmiało piszcie, co myślicie o zajęciach jogi dla dzieci?
Może macie już jakieś doświadczenia związane z jogą dla dzieci – Wasze dzieci lub dzieci Waszych znajomych uczęszczały na takie zajęcia? A może właśnie zastanawiacie się czy zapisać je na jogę? Może macie jakieś wątpliwości? 
Chętnie odpowiem na wszystkie pytania.


W następnym wpisie będzie kilka słów na temat kinezjologii edukacyjnej. A w kolejnym powrócę do jogi dla dzieci. 

Jeśli chcielibyście, abym poruszyła jakiś konkretny temat związany z rozwojem dziecka to napiszcie propozycje w komentarzu lub wyślijcie mi maila :)