poniedziałek, 3 listopada 2014

Zabawy kształtujące uważność dziecka. Trening uważności dla dzieci.

Dzisiaj wracam do Was z porcją kolejnych zabaw zwiększających uważność dzieci. Liczba takich pomysłów jest właściwie nieograniczona i zależy tylko i wyłącznie od naszej wyobraźni i kreatywności.

Oto kilka moich propozycji:
  • Zabawa z zapachem – dajemy dziecku do powąchania np. olejek zapachowy i pytamy, czy zapach mu się podoba, czy rozpoznaje go i umie nazwać, z czym mu się kojarzy, czy przywołuje jakieś wspomnienia, czy wywołuje w organizmie jakieś zmiany (np. przyspieszone /spowolnione bicie serca, zwiększenie wydzielania śliny, przyjemne mrowienie w ciele itd.). Podczas zabawy najlepiej zamknąć oczy, aby pobudzany zmysł był bardziej wyostrzony.
Inne warianty tego pomysłu to zabawa z melodią (znana piosenka z reklamy, niesłyszany wcześniej utwór muzyczny, dźwięki natury itp.), smakiem (dajemy dziecku do spróbowania różne potrawy i napoje, oczywiście z zachowaniem zasad zdrowego rozsądku), głosem innych ludzi (może być to ktoś z rodziny, sławna osoba lub ktoś nieznajomy), kawałkiem materiału (chodzi o jego fakturę) itd.

  • Bańki mydlane – powolne tworzenie baniek, obserwowanie swojego oddechu i jego wpływu na rozmiary bańki, następnie przyglądanie się torowi lotu baniek, próby złapania bańki bez jej pęknięcia itd.




Inny wariant to zabawa z balonami (tutaj dla bezpieczeństwa warto samemu nadmuchać balony, dziecko może obserwować zmiany ich wielkości z pewnej odległości).
  • Kolorowe wiatraczki – wprawianie ich w ruch z wykorzystaniem wiatru (na świeżym powietrzu) lub własnego oddechu, wsłuchiwanie się w odgłosy kręcącego się wiatraczka i obserwowanie jak wraz ze wzrostem szybkości kręcenia jego kontury się rozmywają
  • Zabawa w magiczny worek – w nieprzezroczystym woreczku umieszczamy przedmioty o różnej wielkości i wadze, zbudowane z różnych materiałów itd. Dziecko wkłada rękę do środka i po dotyku próbuje odgadnąć jaki przedmiot wylosowało. (tzw. pudełko sensoryczne)
  • Rysowanie po plecach – dziecko leży na brzuchu, a my palcem/piórkiem/patyczkiem higienicznym itp. rysujemy na jego plecach różne kształty – mogą to być litery lub proste symbole takie jak słońce, domek, drzewo, serce itd.
  • Eksperymenty w kuchni – np. rozpuszczanie cukru/soli w wodzie, tworzenie zawiesiny w przypadku dodania mąki/piasku do wody, ścinanie się białka kurzego we wrzątku (trzeba zachować szczególną ostrożność!), otwarcie uprzednio wstrząśniętej butelki z wodą gazowaną itd.
  • Zabawa z pulsem – nauczenie dziecka jak można wyczuć puls u człowieka i wspólne obserwowanie jego zmian przed, podczas i po zakończeniu różnych czynności, np. bieganie, zwolnienie do marszu, skakanie, leżenie itd. Dziecko może sprawdzać i porównywać puls u siebie i swojego opiekuna. Ważne jest podkreślenie, że po każdym wzroście szybkości bicia serca puls po pewnym czasie wraca do normy (jak szybko to się dzieje zależy od tego co robimy, o czym myślimy itd.) i że jeśli dziecko w przyszłości się zdenerwuje to może spróbować skupić się na tym aby jego serce zwolniło swój rytm i wróciło do prawidłowego stanu (może usiąść na chwilę i pomyśleć o czymś przyjemnym).
  • Obserwowanie oddechu – próba ustalenia i nazwania jaką drogę w ciele pokonuje wdychane i wydychane powietrze oraz obserwowanie zmiany odczuć w ciele podczas intencjonalnego przyspieszania i spowalniania oddechu (pytamy kiedy dziecko czuje się pobudzone, zdenerwowane, a kiedy z kolei się uspokaja)
  • Zabawa w lustro – na początku pokazujemy/przypominamy dziecku jak działa odbicie w lustrze, następnie prosimy aby wcieliło się w rolę lustra i naśladowało wszystkie nasze pokazane ruchy/miny, później zamieniamy się rolami - to my stajemy się lustrem odbijającym to co zrobi dziecko (tutaj dodatkowo mocno pobudzana jest jego kreatywność).


Jak widzicie wiele zabaw może stać się elementem treningu uważności, wystarczy je tylko odpowiednio zmodyfikować lub zwrócić uwagę dziecka na pewne rzeczy w trakcie jej trwania. Zamiast np. bezrefleksyjnie puszczać bańki czy odbijać balon warto wspólnie z dzieckiem zastanowić się i spróbować wytłumaczyć sobie np. od czego zależy ich wielkość, tor i szybkość lotu, co może spowodować ich pęknięcie, dlaczego słyszymy wtedy huk itd. Warto zadawać mu pomocnicze pytania, które pobudzą jego myślenie, kreatywność i ciekawość świata. Pamiętajmy, że uważność ma ogromny wpływ na rozwój dziecka!

Wystarczy tak niewiele, aby zmienić w życiu dziecka tak wiele…

Do zobaczenia w kolejnym wpisie!

*zdjęcie znalezione w Internecie